سربازی..

بازم اومدم مرخصی..

امروز یه روز فوق علاده بود برام..             اصلا نمیدونم این روزا انرژیم چرا رو هزاااااااااره..

واااااااای خدا امروز جه برفی میومد..         ساعت 5 صبح...     منو هوای تاریکو جاده ی تنهااااا

انگار نور چراغ هایی که خیابون تاریکو روشن کرده بودن مثل یه ملودی بی اندازه قشنگ واسه ترانه ی برفایی بود که رو صورتم میبارید..

منم اور کت سربازیمو پوشیده بودمو با پنجتا شلوارو دوازده تا جورابو سیو پنشتا بافت..   انقدر گنده شده بودم که حس میکردم شبیه ارنولد وقتی که میرفت سربازی شدم..

امروز تو پادگان چنتا چیزو یاد گرفتم..   که فقط یکیشو میگم...   

وقتی هدفتو مشخص میکنی...      برای رسیدن بهش سعی کن قدم سومتو از قدم دومت تند تر برداری..  

گاهی فاصله ی تو تا بدست اوردن هدفت..   فقط یک قدم تندتر برداشتنه..

امروز امضای مرخصیمو جلو در دژبانی در حالی که از شدت نفس زدن نمیتونستم حرف بزنم از سرهنگ گرفتم..

سرهنگ سوار ماشین شدو رفت..  اونایی که پشت من راه میرفتن لان تو پادگانن..

...

راستی امروز چنتا عکس خوشگلم تو برفا تو پادگان گرفتم..

دلم میخواد بیشتر بنویسم ولی برم کارامو بکنم..

یچیز دیگه هم بدجوری دلم میخواد..       یکیو پیدا کنم...  بعد بغلش کنم..     بعد فشاااااااااااااااارش بدم

حالا برم ببینم کسیو پدا میکنم یا نه..

فعلا..

مرخصی..

اومدم مرخصی..

امروز جمعه هست

دلم برای نوشتن تنگ شده بود..

یه دفتر چه بردم تو پادگان وقتای استراحت مینویسم..    چنتا عکسم تو اردوگاه گرفتم

واااااااااااای خدا روزای اخر اموزشیمه..       چقدر زود گذشت..

قبلنا فکر میکرم سربازی هیچ جنبه ی مثبتی نداره..   اما الان یکم نظرم عوض شده

به قول راننده تاکسیه..     تو سربازی میشکوننت تا سختی های زندگی نتونه بشکنتت

از دیشب تا الان هر کی میبینتم میگه پوستت سوخته..  غیر از یکی از بچه ها که فک کرده بود برنزه کردم..

ایشالاه ده روز دیگه اموزشی تمومه..    بعدش سربازیم شروع میشه تا 18 ماه

خدایا این حس خوبو همیشه به قلبم بده..

همه چیز تو قشنگه...     حتی سختیو خستگیو مرگ...

فقط کافیه تو باشی...

اولین پست..

امروز روز برگ اومدم

الان نیم ساعته از پادگان رسید خونه..

دیروز اولین پستم رو دادم..     پست پمپ گاز پشت غذا خوری

وحشتناک سرد بود..      انقدر که مجبور بودم تند قدم بزنم دور ناحیه پست تا سرما زده نشم..

خیلی از دوستام از وحشتو سختیه پست دادن گفته بودن..    دیروز چشیدمش

تو اون لحظه ها ی پر از سکوت میتونی حسابی به گذشته هو حالو اینده فکر کنی..

نمیتونی تصور کنید..         ولی..       برای چند لحظه تمام سوزو سرمای دیشب برام مثل نسیمی شد

به این فکر میکردم که اونی که لب مرز پست میده..       جایی که تا شعاع چند کیلومتری هیچ نوری نیست 

اونی که هفته ی پیش کسی که همونجا پست میداده رو سرشو بریدن..      هر لحظه ممکنه یه تیر از یه وری بیادو سینشو بشکافه..      وااااااااای خدا..   پست من در برابر پست اون اردویه تفریحیه

درود به شرفت..    از اعماق وجودم میستایمش..

..

سربازی واسه ادمایی مثل من که همش نوشته های درو دیوارو میخونن جای خوبیه..

تمام درو دیوار اونجا پر از خاطرهو یادگاریو احساسه..   حتی وقتی صبح چشاتو باز میکنی اولین چیزی که میبینی نوشته های زیر تخت بالاییته..

این یکیش بود که امروز خوندم.. ( اتاق سماور سالن غذا خوری گ ش محمدی )

به دنیا می اییم تا زندگی کنیم..

زندگی میکنیم تا عاشق شویم..

عاشق میشویم تا رنج بکشیم..

رنج میکشیم تا بمیریم..

دلتنگم..

از دوشنبه مرخصی ام تا این جمعه..

باید فردا برم..    دلم گرفته انگار

امروز شهادت امام اضاست..      چقدر دلم میخواست الان تو صحنت بودم..   عطر رئفتتو نفس میشیدم..

دلم برات تنگ شده..      هیچ وقت اون روزو یادم نمیره که تو صحنت با مامان وایساده بودمو همه اسم تورو صدا میزدنو من به مامان گفتم مامان اینا چرا اسم منو صدا میکنن..        چقدر دلم هواتو کرده..

..

قربون کوبتر حرمت

قربون صحن وسرای حرمت

قربون این همه لطف و کرمت

گدای کوی تو منم

مست صبوی تو منم

رضا رضا رضا

شب یلدا..

امشب شب یلداست..

من عاشق امشبم..      اخه هوا سردهو دستای گرمو مهربون کسایی که دوسشون داری خییییلی میچسبه..

فردا باید 5 صبح بیدار شم..    کچل کردم...   باید فردا برم اموزشیه سربازی

فردا ابجی اینا میان خونمون واسه اش پشت پا..     کلی از بچه ها زنگ زدن براشون اش نگه دارم

..

دلم امشب برف میخواد..    یا بارون..

تو این روزا بدجوری تو نخخ  یه شورلت کامرو زغالیه دو درم..    

تو یکی ازین شبای بارونی که وقتی نفس میکشی بخار میزنه بیرون ، سوار شورلتم بشم با سرعت 15 تا تو خیابونای خییییس اهنگایی که دوس دارمو گوش بدم.. 

دارم به این فکر میکنم تو اون شب بارونی یه دختر خسته که از سر کار داره میره خونه هو بخاطر لباساش که زیر بارون خیس شده کسی سوارش نمیکنه..    و من براش  بوق بوق بووووووووق میزنم تا سوار بشه و اون رو برای ثواب و رضای خدا برسونم خونشون.. 

بعععله..         عجب توهوومی..

فک کنم دیگه باید برم بخوابم..    

شب یلداتون مبااااااااااارک...

...

چقدر دلم واسه اینجا تنگ شده بود..   مخصوصا واسه بکراند قشنگ وبم

شاید منتظر یه تلنگر کوچیک بودم تا چند خطی ازم لبریز بشه هو بشینه روی برگی دیگه ازین دفتر سپید..

این روزا...   حس میکنم وارد مرحله ی جدیدی از زندگیم شدم

هدف های  زندگیم مشخص ترو پر رنگتر شده..     

دیگه وقتی صبح های زود که هنوز هوا تاریکه هو سرد میخوام برم سر کار حس خستگی ندارم..

تو بعضی لحظه ها..    حس میکنم چقدر عاشق زندگی کردنم..      چقدر عاشق قدم زدنم

این روزا هم کار میکنم..  هم درس میخونم  اونم با یه فشردگی خیلی شدید..

میدونی..    انگار سختی های این دنیا مثل یه چایی تلخ میمونه..    وفتی قند عشقو کنارش میذاری میشه یه چاییه دلچسب قند پهلو.. 

خدایا..         چه اغوش گرمی داری

تنهام نذار

...