روز مادر.. بدون مادر

امروز روز مادر  بود...

طرفای ساعت 7 بود که یکی از دوستام زنگید گفت بیا بریم پارک یکم بشینیم هوا خوبه..

منم اون پیرهن ابی نفتیه رو پوشیدم راه افتادم سمت پارک

..

خییابونا خیلی شلوغ بود..           دست هر کی یه جعبه شیرینی بود..

اصلا انگار امروز با روزای دیگه فرق داشت

ازون روزا بود که انگار پر از شور نشاط هستش

قدم زنون رسیدم به پارک محل 

..

نشستیم رو صندلی..

ولی نمیخوام ازین چیزا بنویسم..

میخوام از حسی بنویسم که اون لحظه روی اون صندلی گلومو یه لحظه فشار داد

حسی که خیلی دوست دارم اینجا ثبت بشه 

این نوشته رو تقدیم اون قلبی میکنم که امروزو کنار قاب عکس مارش نشستو اشک ریخت...

نه شیرینی خرید..     نه گل..

لبخندو   شادیو رو لب دوستاش دیدو   به زور    جلوی اشکاشو گرفت

به خودت نگاه کن...       به مادرت نگاه کن...

اونم یه روز مثل تو بود..        ولی یه روز از خواب بیدار شد دید دیگه مادرش نفس نمیکشه

به خدا دوست نداشتم از غم بنویسم

ولی..     این خیلی مهمه

خیلی مهمه که بدونیم کسایی هستن که امروز ارزوی دستای گرم مادرشونو دارن

دستایی که کشیده شه رو سرشون..     بوسه های مادر..

.

میخوام امشب اینجا کنار قلب تنهاش اشک بریزم 

میخوام بدونه اون دستای مهربونی که نوازشش میکرد ، جسم مادرش نبود

بلکه روح مهربونی بود که از چشمه ی عشق خدا جاری شده بود

میخوام بدونه که اون روح فنا ناپذیره 

.

خدایااااااااااا ..     شاید فردا منم مثل اون تنها بشم..

پس بهم این لیاقتو بده که تا وقتی که هست دستاشو بوسه بارون کنم

...خدایا

قسمت میدم به همه ی معرفتو زیباییت...

قلب های تنهارو تنها نذار...

...

مادر..

                                                                     مثل دریا پاک و زیبا می شود

                                                             با نگاه مهربان و آبیش

                                                 غصه ها را از دلم پر می دهد

                                    چشمان روشن و مهتابیش

حرفهایش دلنشین و ساده اند                                   

                     خنده را روی لبم جان می دهند                   

                      مهربانی مثل ابر نو بهار

                                                    دستهایش بوی باران می دهند

                                                               با تو ای جان تا بهشت آسمان

                                                   پر کشید دل به دیدار خدا

                           با تو شادم مهربانم مادرم

بر سر سجاده ی سبز دعا

یا زهرا..

وقتی بهت فکر میکنم حس میکنم اومدی روز زمین تا تاریخ بهمون بگه که پست تر از انسان وجود نداره

انقدر تنها بودی که وقتی پدرت مرد کسی تحمل شنیدن صدای گریتو نداشت

روز رفتن خودت هم شبانه بود تا قبرتم  پنهون باشه تا جسم بی جونتو ازیت نکنن

.

هنوز درپاهای خستت تو کوچها ی تنگ غربت هست

تو این شهر شلوغ..      و این همه ادم

هنوز هم اینجا تورو بین درو دیوار قرار میدنو فشارت میدن       تا این میخ زنگ زده ی غربت بیشترو بیشتر  فرو بره

کی اینجا تورو میفهمه

داریم غرق میشیم تو خودمون ..      تو این جسم گلی 

همه دنبال زیبایی هستیم ولی انگار زیبایی هایی که پیدا کردیم مارو از تو دور کرده

مگه از تو زیبا ترم هست ؟؟

من میخوام بشناسمت       میخوام با عشق تو زیبا بشم

غربتتو به منم بده        میخوام برای تنهاییت اشک بریزم

دلم گرفته..

میخوام تورو با واژه های خیس صدا بزنم

تو این اتاق تاریک..     سکوت تنهایی..     میخوام بیای قلبم حقیرمو تو بغلت بگری

مثل یه مادر که بچشو اروم میکنه

تو این دنیای خسته کننده پناه میبرم به چادر پر از عطرت..     

میخوام با چشای خیس             میون حریر چادرت نفس بکشم 

تا بوی چادرت مشاممو پر کنه       پوی خاک چادرت..    بوی غربت..    بوی اشک 

تو یه مادر هستی..    همونی که وقتی زمین میخورم میاد منو تو بغلش میگیرهو لباسامو میتکونه

من که بچه ی خوبی نیستم     ولی میخوام تورو مادر صدا کنم

منو ببخش بخاطر لحظه هایی که رضایت تورو نادیده گرفتم     بخاطر لحظه هایی که با کارام دلتو شکوندم

.

قلب تنهامو نگاه کن..       بیا به قلبم نزدیک باش..    بیا با دستای مهربونو گرمت سرمو تو بغلت بگیر تا بغضم بشکنه

میخوام بهت نزدیک باشم

میخوام با دردات اشک بریزم...

از ادمای این دنیا خسته ام..       ادمایی که کنارشون غبار رو دلم میشنه

قلب حقیرمو برای خودت بردار..       بهم ارزش بده...

اینجا همه چیز نابود میشه..    جز خداو شعاع های نوری که ازون ساطع میشه

تو زیبا ترین شعاع نور خدایی..

و   مادر منی

میون این قلب های تاریک مراقب منو همنفسهام باش

.

دوست دارم

مادر ...

حالم خوب نیست...

نمیدوم چی بگم ..    تو این ساعت شب اومدم اینجا تا یکم واسه دل خودم بنویسم

بنویسمو این بغض خسته رو باز کنم...

نمیدونم چم شده..            ساعت 2  شبه یهو از خواب بیدار شدم ...

دیدم مامانم اون گوشه ی اتاق سجاده انداخته داره نماز میخونه..        اون چادر نماز سفید گل گلیشو انداخته رو صورتشو اشک میریزه

نمیدونم اینو بگم یا نه ولی میگم ..       فک کنم دلش واسه بابام تنگ شد

فردا ساعت 6 صبح باید بیدارشم برم دانشگاه..       اون زودتر از من بیدار میشه واسم صبحانه اماده میکنه

اخه میدونه من صبحونه  نمیخورم  واسه همین بیدار میشه تا مطمعن بشه من صبحونه خوردم تا به قول خودش سر کلاس ضعف نکنم

الان دارم از خودم میپرسم خودم حاظرم رخت خواب گرمو نرمو ول کنم برم واسه یکی صبحونه اماده کنم...

.

.

ولی من..        چقدر بی انصافم        

چطور میشه          یه نفر        تو این دنیای بی رحم        که هیچ کس         به کسی اهمیت نمیده

اون شبها بیدار مونده تا وقتی بی خودو بی جهت میزنم زیر گریه  منو تو بغلش بگیره

تا با نوازش دستاش ارومم کنه ...

با تمام احساسش دستای گرمو مهربونشو بکشه رو سر من..

یادمه یه بار تو بچگیم بد مریض شدم      جوری که یه هفته بستری بودم

تو اون مریضی انقدر بدنم ضعیف شده بود که وزنم 20 کیلو شده بود

هیچ وقت نگاه مادرمو وقتی کنار تخت وایمیساد یادم نمیره          نگاهی که با من درد میکشید

به خدا قسم که اگه از الان تا صبح واسه قلب مهبونش بنویسمو اشک بریزم کمه...

تالا خیلی ها شده اومدن اینجا     نوشته های منو خوندنو ازم پرسیدم که تو عاشقی؟؟

میخوام امشب بهشون بگم ...

تو اون شب سردو تاریک..    یکی که قلبش پر از نور خدا بود منو بغل کردو عشق به قلبم داد

تو این جنگل سردو تاریک     که صدای گرگ به گوش میرسه      یکی هست که اغوشش برای من پناه گاهه

یکی که تو خسته گی هام منو اروم میکنه هو وقتی میخوابم چادر نمازشوکه عطر خدارو داره میکشه رو تنم...

میخوام یه چیز از ته دل اینجا بنویسم

تالا به این فکر کری که شاید خدایی نکرده فردا مادرت نباشه....

از خودم میپرسم چقدر تونستم جواب مهربونیهاشو بدم؟؟      چقدر ازم راضیه؟

دارم به این فکر میکنم اون روز چقدر پشیمونم

دلم خیلی گرفته ..

فقط این قطره های شوری که از لای لبهام میره تو دهنم ارومم میکنه

بی انصافی نیست تو لحظه های تنهایی محبتو عشقو از قریبه های نامحرم بخوایم...؟؟؟؟

بی انصافی نیست قلبی که تو بچه گیمون پر از خوبیو سادگیه    بااین عشقای پوچو کثیف الوده کنیم..؟

جوری که یه لحظه وقتی به خودمون میایم ببینیم خودمون الوده کننده ایم

منم مثل تو دلتنگ میشم ..      ولی میشه رفت تو اون اتاقو درو بستو قرانو باز کرد

میشه معنیشو خوندو اونو چسبوند به سینه و اشک ریخت

وقتی معنیه قرانومیخونی حس میکنی داره باهات حرف میزنه

چه حسی بالاتر از این که حس کنی خدایی که خالق کهکشان هاست ..     باهات حرف بزنه هو بهت بگه عاشقانه دوست داره

.

منم مثل تو دلم میخواست الان یکیو داشتم که تو بغلش اروم میشدم     ولی یک رویای پاکو باید تو یه راه پاک ایجاد کرد

بخدا قسم منم مثل توام ....

اینجا تنهاییم ولی

دستاتو میخوام بگیرم...     بیارمت جلوی پنجره..          باهم خورشیدونگاه کنیم و از نوروگرماش لذت ببریم

عشق وجود داره ..    اونوبا اشکهای داغ  ، تو قلب تنهات صدا بزن

مراقب خودت باش همنفس من ...

بزار دستاتو ببوسم..

امروز با مامانم دعوام شد...

همش گیر میده..
اخه من نمیتونم شب نرم بیرون قدم نزنم
انقدر کلید کرد که سرش داد زدم...
ازخودم بدم میاد
رفتم اون گوشه نشستم
همش باخودم کلنجار میرفتم اخه چرااینجوری شد..
یه لحظه یاد بابام که فوت شده افتادم
یاد روزایی که دستاش گرم بود
یاد روزایی که میشد دستاشو بوسید
ولی دیگه نمیشه...
بغض گلومو گرفت..
از تو ایینه که نگاه کردم مامانم تو اشپزخونه داشت شام درست میکرد
چشای مهربونش غمگین بود..
تودلم گفتم اگه یه روز مامانمم...بره
رفتم تو اشپزخونه..
اصلا انگار مامانمو بعد یک عمر دوری دیده بودم
بغلش کردم..
.
بغضم شکست..
صورت خیسمو یه دونه بوسم کرد..
.
دستاشو بوسیدم..
توبغلش به این فکر میکردم که
 اگه یروز ..
اگه یروزدستای مامانمم سرد بشه چی؟؟
دوست ندارم روزی رو ببینم که پراز حسرتم
 که چرا وقتی دستاش بود نبوسیدمش..

خدایا..بخواطراشکام..    از عمر من به همه ی مادر پدرای دنیا بده.

مراقب مامان بابا باش رفیق. دستای مادرپدرتو تا وقتی که هست ببوس

قدر گرمای دستاشونو بدون ..

شاید فردا..