بارون پاییز

امشب خیلی سرده..

گفتم بیام یکم بنویسم تا شاید خوابم ببره..        امروز برام یجور دیگه بود

شده بودم مثل اون پسر بچه شیطون هواس پرته تو فیلما..    که همش از پنچره کلاس بیرونو نگاه میکنه

بارون انقدر قشنگ بود که حد نداشت..    جوری شده بود که بچه ها تعجب کرده بودن از سکوتم

اخه  سر کلاس من اگه از استاد سوال نکنم سکوت وحشتناکی کلاسو فرااا میگیره

این روزا دوست دارم یه شعر درباره پاییز بگم.. 

یه شعر که توش پر از بارون باشه هو عطر خاک..        شایدم چند قطره اشک

میدونی الان به چی فکر میکنم..     به این که تو یه روز بارونی تو صحن امام رضا باشم

تصور کن..      درحالی که تنت از نسیم خیس بارون کمی میلرزه     دستتو بذاری رو قلبت

و   در حالی که گرمیه اشکاتو رو گونه هات حس میکنی حرفایی رو بهش بگی که فقط نقطه ها میتونن بگن چیه

...

میدونی..   حس میکنم زندگی مثل بارون میمونه

زندگی هم مثل بارون خیسو سرده..   ولی وقتی زیر بارون خیسو سرد صورتتو میگیری رو به اسمون

انگار اون شلاق سردو خیس میشه مثل قطره های نوری که وقتی رو گونت میشینهو با اشکات قاطی میشه..      معنی همه چیز برات عوض میشه

اشک قشنگ میشه..   دلتنگی قشنگ میشه..    تنهایی قشنگ میشه

..

و   تنها فاصله تا این همه زیبایی     فقط نگاه کردن به اسمونه

خدایاا..   نذار هیچ وقت بین منو اسمونت فاصله بیوفته

..

کمکم کن تو این تاریکی همیشه نور قطره های بارونتو ببینم