دلتنگ بارون بودنت..

دباره من..

تو این اتاق ته خونه..      هم صدا با سکوت

و انگار غرق میشمو      این واژه ها از دیوار دلم لبریز میشه 

و اینجاست که فقط اشک..     میریزه هو این حس جاری میشه 

امروز تولدته   میدونم

پس میخوام این نوشته رو پر از اشک شوق کنم..

و دل تنگی..       دل خسته گیو      انتظار

میخوام این نوشته رو پر از عشق کنم      عشق به تویی که وارث همه ی دردو دل های قلب های خسته ای

تالا ندیدمت..   ولی انگار چیزی تو دلم هست که تورو از خیلی وقت پیشا میشناسه

حسی که تورو تو این عمق تاریکی  ،خاضعانه صدا میزنه

...

دلتنگ بارونتم  ... 

دلتنگ لحظه ی اومدنت

همون لحظه که خیلی ها فراموش کردنو من میدونستم که میای

چون فقط یک راه هست تا این غبار الوده که ما به پا کردیم بشینه     و اونم بارون ظهور تویه

روزی که بارونش با همه ی روزا فرق داره        یه بارون پر از عطر نرگس

و اون لحظه صورتمو رو به اسمون میکنم تا بارون به اشکهام برسه 

نگاه کن..     شدیم مثل زندانی هایی که توی سیاه چال انداخته شدن

سردو تاریک..           

و روزی که در این زندان باز میشه   تو مثل همون نوری هستی که از شکاف در به صورتم میتابه

چقدر زیبایی با اون قبای سبزو بلند

و دستهای مهربونت اغوش همه ی تنها های عالمه     و تو همه ی اشکای تنهایی رو پاک میکنی

..

نگاه کن..     ببین که چقدر میون قلب ها  فاصله هست      و همه چیز اینجا دنیاییست

پول دنیایی..     ظاهر دنیایی..      واین دنیا شده مثل باتلاقی که عشقو درون خودش فرو برده

..

میدونم منم خوب نیستم ولی تو که تنهایی هامو دیدی

پس پا بذار به خلوت قلبم..          و نذار تا عشقو گم کنم و این چیزیه که با چشای خیس ازت میخوام

منو همنفسهامو تو این سیاه چال تنگو تاریکو سرد    تنها نذار

به امید روز اومدنت

تولدت مبارک

..

دوست دارم