...ღღ بذار اشکاتو پاک کنم
کنارتم..
...ღღ بذار اشکاتو پاک کنم
کنارتم..فاصله هارو بردار..
دنیا خیلی بد شده..
بعضی وقتی حس میکنم تو یه جنگل خیسو سردو تاریک رو یه خشکی اندازه ی یه جای پا وایسادم در حالی که دروبرم همش باتلاقه...ادما از هم فاصله گرفت. دیگه کسی بخواطر درد همسایش دل نمیسوزونه..
دیگه دوستیها بوی صمیمیت نمیده
بابا..همه ی ما دوتا دست داریم دوتا پا ،دوتا چشم
از همه مهمتر یه قلب، قلبی که پاره ای از نور خدا توش هست
همه ی ما بعضی وقتی دلمون میگیره.. شایدم چند قطره اشک از رودلتنگی بریزیم.
همه ی ما وقتی تصور کنیم بابا یا مامانمون یه چیزیش بشه اشک تو چشامون جم میشه از خدا میخوایم از عمرمون کم کنه به اونابده
همه ی ما دوست داریم اونی که دوسش داریموبغل کنیم یا وقتی سرمونو میزاریم رو پای مامان زود خوابمون میبره
هممون از چشامون اشک میاد..
این همه نقاط مشترک هست بینمون
پس چرا اینقدر دور...
چرا اینقدر بی رحم...
همه ی مااز خدایم خدا که انقدر مهربونه.. انقدر صمیمیه..
چرا ما روی زمین با 8 میلیارد هم نوع احساس تنهایی میکنیم......................
من میخوام این فاصله روبردارم از خودمم شرو میکنم
دلم خیلی خسته ست
همتونو دوس دارم پاکو بی منت..
بچه گیات یادت نره...
خدا وقتی مارو افرید، از روح خودش در جسم گلیمون دمید
روحی که قسمتی از خداست واز همه ی صفات خدا توش هست
وقتی یه بچه متولد میشه روحی که خدا تو جسم اون قرارداده زیباست بخواطرهمینه که تمام بچه ها دلنشینو قشنگن ،
اما وقتی این روح زیباتو این جسم بی ارزش.. تو این دنیای کثیف.. یه مدت میمونه ،الوده میشه
اون بچه ی پاک وقتی وارد زندگی میشه پاکیه قلبشو به هوس میفروشه.
روی لوح شفاف قلبش زنگار میشینه
جوری که دیگه نوری از اون لوح منعکس نمیشه
اهسته ..اهسته..
کم...کم...
اره..این همون بچه ی پاکو دلنشینو بی گناهه
که تومسیر زندگیش یادش رفته از کجا اومده،
فراموشکرده اصلیتش چیه
واقعا که انسان موجود فراموش کاریه
همه ی اینارو گفتم که بگم بچگیاتو یادت نره
رویایی که توبچگیات داشتیو بخواطربیارهمون رویای پاکی که وقتی دست تو دست مامانت میرفتی مسجد تصور میکردی...
نگاه کن دورو ورتو ...
.
.
.
ادما چقدرراحت پاکیه قلبشونو میفروشن
عزیز دلم مراقب خودت باش...
عشق نمی میره...
اون شب همه جمع بودیم جلوی تلوزیون منم طبق معمول ته پذیرایی لم داده بودم کنج دیواربا چشمایی که سرخ شده..
وقتی ستایش باچشماش که برق میزد میگفت طاهرم هنوز زنده هست، حس میکردم قلب ستایش تو سینه ی من میزنه نمیدونم چرا شاید بخواطر این که خیلی تنهاست خیلی که نه،خیلی خیلی تنهاست تنها وبیگناه با یه قلب پاکودلسوز .کاش ستایش میومد این چند خطومیخوند
طاهر مرد ولی ستایش هنوز چشاش برق میزد میدونی چرا؟
چون عشق هیچوقت نمیمیره..اشکای ستایش مثل بارونی میمونه که میباره پای گلهای سرخی که طاهر تو باغچه ی دل ستایش کاشته عشق هیچوقت نابود نمیشه... چون اسم خداست،اشکای ستایش محبت خداست
درد هم زیباست چون وقتی دردت میگیره تکیه میکنی به عشق چشمات خیسه ،ولی برق میزنه...
طاهر میره زیرخاک یه سنگ مشکی هم میاد روش
لبخندش ،محبتش ،گرمای دستاش ،عشق توچشاش ،احساسش ایناهم میره زیره خاک؟
نه نمیره ؛احساس مال زیر خاک نیست مال اسمونه
یه روز میاد هممون میریم زیر خاک ولی احساسمون زنده هست
روزی که پره از حیات
روزی که چشمها برق میزنه...
صدای خسته ی بارون...
صداش مثل صدای مادر گرمو مهربونه
حتی عطرش هم مثل بوی چادرنماز مادر میمونه. انگار وقتی بارون میاد
خدا داره اونایی که صدای بارونو میشنون میبوسه ..
یه بوسه ی پراز عشق ،پراز وجود ،پراز احساس ،پراز معرفت...
خیس سرد ولی گرمو مهربون
انقدر مهربون که دلیل اشکهای من میشه...
ببار بارون همین امشب
که در اوج تمنایممثل تشنه لبی بی کس
در این کویرسوزانم
ببار بارون همین امشب
ببارو بشور اشکامو
ببارو بگو من هستم
که امشب پراحساسم صدا بزن منو امشب
که بی تو سخت بیتابم
اگه اشکامو میبینی
بگیر دستهای تنهایم
ببار بارون همین امشب
ببارو خیس خیسم کن
بگیر دستهای این تنها
که اشکامو به تودادم
منو ببر همین امشب
که یک کودک تنهایم
اسیر این جلد خاکی
تواین دنیای تیره تارم
بدون تو چیزی ندارم
حتی همین اشک شورو
تو دریای سخاوتی
که من خیستراز بارانم
ببار بارون همین امشب
ببارومنو عاشق کن
مثل حس یک ترانه
منو ببر به رویایم
ببار بارون ببار امشب
خدا میبینه تنهایم
منو میگیره دراغوش
اونی که میگه رحمانم...