دو خورشید در اسمان..

این پست یه پسته خاصه

مثل امروز که یه روز خاص بود..         روزی که خورشید دوتا شدو نور همه ی هستی رو فرا گرفت

و پیامبر دست نزدیک ترین یار اسمونیشو بالا بردو اونو به عنوان جنشین انتخاب کرد

..

و این پست ازونجایی اهمیت پیدا میکنه که عده ای این روز بزرگو زیر پا گذاشن...    روزی که حتی شنهای صحرا در صدقش شک ندارن

و اون عده    همون ادمایی هستن که بعد ولایت حضرت علی به اون تبریک گفتن

و چقدر انسان میتونه جاهلو پیروی هوای نفس باشه

..

و اینجاست که وضیفه ای به گردن ماست..       ماهایی که با قلبمون لمس کردیم غربت تو کوچه های تاریکو

و مردی که تو اون کوچه ها  ،کیسه ای خرما رو به دوش میکشید

و با دستای خسته ، اشکهای بچه های یتیمو پاک میکرد

و خودش اشکهاشو به عمق چاه میسپرد

..

تو این روز باید جشنی بگیریم که تمام دنیا بدونن که روزی ادمی روی این کره خاکی زندگی میکرد که وقتی چاه ابی میکندو به ابی میرسید..      در حالی که هنوز عرقش خشک نشده بود اونو وقف میکرد

باید همه دنیا بدونن که اون تو یه جامعه پر از گناهو بدی..     خوب بودو قلبش پر از عشق بود

و من میخوام به همه دنیا بگم..    که چیزی که تو قلب اون بود جاودانه هست

حتی بعد از 1380 سال..

خدایاااا..   بهمون قدرت بده تا میون این همه تاریکی قلبمونو پر از نورو عشقو خوبی کنیم..    مثل اون

عیدت مبارک همنفسم