شهر غربت..

امشب خیلی دلتنگم..

میای اینجا ..       واژه ی دلتنگیو میبیو ازش ساده میگزری..

اما این یه واژه نیست..    یه حسه ..     باید لمس کرد خیسیه زیر پلکو..

امشب میخوام صمیمی تر بنویسم..     میدونم این نوشته ها صدای قلب تو هم هست

.

دلم تنهاست

میون این ادما..

تالا به اطرافت با دقت نگاه کردی ..

به ادمای تو خیابون ..       به دوستات..

به نگاه ها..        به رفتارا..

.

وقتی مری تو یه جمع 5 نفره..     برات از گناهاشون میگن

از دوست دختراشون..    از رابطه هاشون..      از نامردی هاشون..

با افتخار تعریف میکنن بااین که همسر دارن با چند نفر دیگه رابطه دارن..

بعضیاهم از زرنگی هاشون میگن..

ازین که تونستن یه دختر16 سالرو به اسم عشق سیاه قلب کنن

یا این که حقوق کارگرشونو ندن بااین که دارن

.

میشنویو ساکتی..       چیزی نمیگی..     

انقدر ازین ادما دورت زیاده که مشامت پرشده از این بو..

خدااا    اینجا چقدر کثیفه..

دلتنگم خداااااااااااااااااااااا..              دلم واسه خونم تنگ شده..

یه خونه باپنجرههای چوبی توی یه دشت ..       

پراز گلای سفیدو صورتیه کوچولو

یه خونه بادیوارای کاه گلی..         یه اسمون پاک پر از ستاره..

هرچی باشه ساده باشه ..     صادق باشه

من باشمو یارم..

صبح ها صدای اذان بیاد..       باهم..    سربه سجده بزاریم

دلم یه اغوش میخواد به سادگیه طعم سیبزمینی ابپز

.

اره..   اینجا خونه ی منه

        من میون این شهرو ادماش غریبه ام   

                                    غربت خیلی سخته خدایا کمکم کن..