یا زهرا..

وقتی بهت فکر میکنم حس میکنم اومدی روز زمین تا تاریخ بهمون بگه که پست تر از انسان وجود نداره

انقدر تنها بودی که وقتی پدرت مرد کسی تحمل شنیدن صدای گریتو نداشت

روز رفتن خودت هم شبانه بود تا قبرتم  پنهون باشه تا جسم بی جونتو ازیت نکنن

.

هنوز درپاهای خستت تو کوچها ی تنگ غربت هست

تو این شهر شلوغ..      و این همه ادم

هنوز هم اینجا تورو بین درو دیوار قرار میدنو فشارت میدن       تا این میخ زنگ زده ی غربت بیشترو بیشتر  فرو بره

کی اینجا تورو میفهمه

داریم غرق میشیم تو خودمون ..      تو این جسم گلی 

همه دنبال زیبایی هستیم ولی انگار زیبایی هایی که پیدا کردیم مارو از تو دور کرده

مگه از تو زیبا ترم هست ؟؟

من میخوام بشناسمت       میخوام با عشق تو زیبا بشم

غربتتو به منم بده        میخوام برای تنهاییت اشک بریزم

دلم گرفته..

میخوام تورو با واژه های خیس صدا بزنم

تو این اتاق تاریک..     سکوت تنهایی..     میخوام بیای قلبم حقیرمو تو بغلت بگری

مثل یه مادر که بچشو اروم میکنه

تو این دنیای خسته کننده پناه میبرم به چادر پر از عطرت..     

میخوام با چشای خیس             میون حریر چادرت نفس بکشم 

تا بوی چادرت مشاممو پر کنه       پوی خاک چادرت..    بوی غربت..    بوی اشک 

تو یه مادر هستی..    همونی که وقتی زمین میخورم میاد منو تو بغلش میگیرهو لباسامو میتکونه

من که بچه ی خوبی نیستم     ولی میخوام تورو مادر صدا کنم

منو ببخش بخاطر لحظه هایی که رضایت تورو نادیده گرفتم     بخاطر لحظه هایی که با کارام دلتو شکوندم

.

قلب تنهامو نگاه کن..       بیا به قلبم نزدیک باش..    بیا با دستای مهربونو گرمت سرمو تو بغلت بگیر تا بغضم بشکنه

میخوام بهت نزدیک باشم

میخوام با دردات اشک بریزم...

از ادمای این دنیا خسته ام..       ادمایی که کنارشون غبار رو دلم میشنه

قلب حقیرمو برای خودت بردار..       بهم ارزش بده...

اینجا همه چیز نابود میشه..    جز خداو شعاع های نوری که ازون ساطع میشه

تو زیبا ترین شعاع نور خدایی..

و   مادر منی

میون این قلب های تاریک مراقب منو همنفسهام باش

.

دوست دارم