...ღღ بذار اشکاتو پاک کنم
...ღღ بذار اشکاتو پاک کنم

...ღღ بذار اشکاتو پاک کنم

کنارتم..

منو نگاه کن...


خدایااااا  خسته ام..      

دلم یه بوته ی یاس میخواد      تا زیر سایش اروم بگیرم

ولی انگار تو این کویر خشکو بی سایه تنهام ..       بالبی تشنه

خدایاااااا منو ببین..         نزار برم سمت سراب

منو میون این نگاه های هرزه حفظ کن ..     دوست داشتم از اشک بنویسم تا این نوشته هم پر شه از شوق بودنت..   ولی نمینویسم

.

خدایااااا  به دوستام از نور خودت بده..      اونا همنفس منن

میدونم اونا هم یه قلب تو سینه دارن که توش از روح پاک تو هست


تنهامون نزار تو این کویر پر از سراب..      بخواطر اشکهای من..

                     ستاره ی شبمون باش...

نگار..


امشب میخوام از حسی بنویسم که خیلی از ماها درگیرش هستیم..

 

حسی که جلبت میکنه سمت جنس مخالف..

میخوام وقتی این نوشترو میخونی..      بهش فکر کنی..

بیا تو قلب من..     احساسمو درک کن..

 

تو دانشگاه ما تقریبا همه ی دوستام دوست دختر دارن...

خیلی پیش اومده که اومدن برام از دوست دختراشون گفتن ..   ازرابطه هاشون

از چیزی که اسمشو گزشتن عشق..

.

یه روز مثل امروز یه مادر یه بچه به دنیا میاره..

اسمشو میزاره نگار..

یه دختر با چشای ابی با دستو پاهای کوچولو..     با یه قلب پاک مثل فرشته..

.

شبها خیلی گریه میکنه..    مادرش شبها نمیخوابه  نازش میکنه..  تمام لحظه ها کنارشه..   وقتی نگار گریه میکنه مادرش انو بغل میکنه از وجود خودش به اون میده...  

.

نگار بزرگ میشه ..      کم    کم     ولی تو یه چشم بهم زدن

الان نگار 15 سالشه ..     همش میره جلو ایینه به خودش نگاه میکنه..

به رویاهاش فکر میکنه..    

روزا میگزرهو نگار 18 ساله میشه..

شبها وقتی سرشو میزاره رو بالش خوابش نمیبره ..   

دلش یه شونه میخواد که سرشو بزاره روش از دلتنگی بگه

دوست داره یکی انقدردوسش داشته باشه که جونشو براش بده...

یه رویای پاک برای خودش میسازه که توش پره از عشق

.

یه روز سرد..   تو زمستون نگار یه پسره رو تو راه مدرسه میبینه

یه پسرخوش تیپ با یه شال گردن صورتی..

نگار نگاه میکنه تو چشای پسره و از رو احساس لبخند میزنه..

امروز معلم نیومده بچه ها نشستن دارن باهم حرف میزنن

دوست نگار براش از دوست پسرش میگه .. 

از شبهایی که باهم اس ام اس بازی میکنن    نگار وقتی میبینه همه ی دوستاش دوست پسر دارن بیشتر احساس تنهایی میکنه

.

تو راه برگشت دباره اون پسره رو میبینه..

پسره میاد جلو بهش میگه میشه شماره ی منو داشته باشید..

نگار که حول شده بود نگاه میکنه به دست دراز شده ی پسره که یه کارت تو دستشه

کارتو از پسره میگیره..      

تو دلش به این فکر میکنه این همون کسیه که منو از تنهایی در میاره

این همون کسیه که میتونم رویاهامو باهاش بسازم

فرداش زنگ میزنه به پسره باهاش قرار میزاره توی یه پارک

.

نگار زیبا مانتو ابیشو میپوشه و حسابی خوشتیپ می کنه

وقتی میرسه سرقرار میبینه پسره نشسته رو نیمکت

اصلا انگار از همون دور که میبنتش حس میکنه عاشقشه

میره جلو سلام میکنه پسره میره یکم اونورتر تا کنار هم بشینن

کم کم نزدیکتر..

دستای نگار الان تو دستای پسره هست ..  داره باچشایه ابیش تو چشای پسره نگاه میگنه..

اون لحظه خیلی دلنشینه ولی خدایاااااااا  نگار نمیدونه چقدر پوچ قلبشو فروخته

 

 

اون روز واسه نگار یه روز رویایی میشه

.

روزها میگزره     شبها میگزره..

الان نگار 20 سالشه و اون پسر 21    یه روز پسره زنگ میزنه  نگارو دعوت میکنه خونشون ..    تو ی خونه فقط با نگار..

اون دوتا که الان تو اوج نیاز جنسی هستند دست به کاری میزنند که وقتی قبلا یه لحظه بهش فکر میکردند تنشون مورمورمیشد از حیا

...

نگار مقصر نیست ..   اون پسره هم مقصر نیست..

تو این راه چیزی جز این پیدا نمیشه

یه هفته بعد از اون اتفاق پسره دیگه گوشیشو جواب نمیده

..

الان دیگه رویای پاک نگار زیبا مرده..

گل زیبای یک مادر ..     پر پر میشه..

اون احساسشو کشت دیگه خیلی راهت دستای نامحرمو میگیره

..

یه نگاه به دورو برت کنی میبینی که پره ازین ادما....

کاش نگار تو تنهاییش میرفت قرانو باز میکردو ارامشو از خدا میخواست

تا روزی که خدا بهش یه عشقه پاکو اسمونی بده..    پر از ارامش

یه عشق جاویدان...


مراقب رویای پاکت باش...

شرمنده ام..


افتاب بیقرای ..  

از پشت کوه انتظار طلوع کرد..      در این ساعت شب

.

در این لحظه..     که دشت بیقراره بوسه های بارونه..

و گونه های من بیقراره بوسه های اشک..

تو این لحظه ..     من..      اینجا..

واژه های حقیررو کنار هم میچینم

 تا از این حس بگویم..

          

این پرتو های عشق که از پشت این کوه انتظار چشمان من را خیره کرده

انقدر زیباست..

دستهایت رو بده..     بیا اینجا ببین..

 

دلم..    دلم برایت تنگ شده ..

عاشقانه..      عارفانه..        خاضعانه..

 

تو اینجایی ..     در قلب من ..

در اغوش من..         روی گونه های من..

 

صدای بارون در گوشم تورا زمزمه میکند

و بوی خاک ...        مثل یک معجزه ی دست نیافتنی

مرا پر از شوق میکند  پر از شوق بودنت

دباره..      چیزی ندارم که پیشکشت کنم

بیا این اشکهای من..       برای تو..      دیگر چیزی ندارم

جز اشک بعد از گناه..    چیزی ندارم

.

دباره پیش من میایی...؟


بارون خدا..


می توان در قاب خیس پنجره

      چک چک آواز باران را شنید


                                        می توان دلتنگی یک ابر را

                                               در بلور قطره ها بر شیشه دید


می توان لبریز شد از قطره ها

        مهربان و بی ریا و ساده بود


                                        می توان با واژه های تازه تر

                                                مثل ابری شعر باران را سرود


می توان در زیر باران گام زد

        لحظه های تازه ای آغاز کرد


                                         پاک شد در چشمه های آسمان

                                                زیر باران تا خدا پرواز کرد.

شهر غربت..




امشب خیلی دلتنگم..

میای اینجا ..       واژه ی دلتنگیو میبیو ازش ساده میگزری..

اما این یه واژه نیست..    یه حسه ..     باید لمس کرد خیسیه زیر پلکو..

امشب میخوام صمیمی تر بنویسم..     میدونم این نوشته ها صدای قلب تو هم هست

.

دلم تنهاست

میون این ادما..

تالا به اطرافت با دقت نگاه کردی ..

به ادمای تو خیابون ..       به دوستات..

به نگاه ها..        به رفتارا..

.

وقتی مری تو یه جمع 5 نفره..     برات از گناهاشون میگن

از دوست دختراشون..    از رابطه هاشون..      از نامردی هاشون..

با افتخار تعریف میکنن بااین که همسر دارن با چند نفر دیگه رابطه دارن..

بعضیاهم از زرنگی هاشون میگن..

ازین که تونستن یه دختر16 سالرو به اسم عشق سیاه قلب کنن

یا این که حقوق کارگرشونو ندن بااین که دارن

.

میشنویو ساکتی..       چیزی نمیگی..     

انقدر ازین ادما دورت زیاده که مشامت پرشده از این بو..

خدااا    اینجا چقدر کثیفه..

         

دلتنگم خداااااااااااااااااااااا..              دلم واسه خونم تنگ شده..

یه خونه باپنجرههای چوبی توی یه دشت ..       

پراز گلای سفیدو صورتیه کوچولو

یه خونه بادیوارای کاه گلی..         یه اسمون پاک پر از ستاره..

هرچی باشه ساده باشه ..     صادق باشه

من باشمو یارم..

صبح ها صدای اذان بیاد..       باهم..    سربه سجده بزاریم

دلم یه اغوش میخواد به سادگیه طعم سیبزمینی ابپز

.

اره..   اینجا خونه ی منه

        من میون این شهرو ادماش غریبه ام   

                                    غربت خیلی سخته خدایا کمکم کن..

واژه های حقیر..



امشب انگاربا همه ی شبام فرق داره..

دلم..

دلم یه جوریه...

همون حسی که منو تواین لحظه ی شب اوورده اینجا..

میخوام امشب از عشق بنویسم..

.

همه اینجا خوابن..

ولی..      من بیدارم..    

.

الان دستمو گزشتم رو قلبم..

چشمامو بستم..

خسته..         اشک..            اشک..

دستام سرده ..       

اینجا رو زمین کسیو ندارم..

ولی ..               عشق اینجاست

عشق روی گونه های منه..

 

اروم..       اروم..        خیس..       داغ..

 

این واژه ها خیلی حقیرن واسه بیان این احساس....

.

خدا اینجاست..         خیلی دوسم داره..

اینجا همه چی قشنگه           همه چی

 

صدای بارون..       اشک..       بیقراری.. 

خستگی..     تنهایی..         حتی مرگ          

 

صدای قلبمو میشنوم        بهم میگه

یه روزیه تیکه از اسمون مال من میشه...

.

یه روز منوبه اغوش میکشه...

و بوی یاس تنش منو به خدا میرسونه....