حرف دل..

بعضیا که میان اینجا نوشتهامو میخونن فکر میکنن

شاید من افسرده ام ..   یا شایدم نا امید

اینجا خیلی تاریکه..    سرده..   بیرحمه..  

 ولی تو این تاریکی نور ستاره ها قشنگتره

ناامید نیستم ..    خداهست

نمیدونم چقدر منو حرفامو میفهمید..

شاید اشکایی که ریخته شده رو دکمه های کیبورد واستون بی معنی باشه..

یا شایدم احساسی که خرج کردم تو تک تک واژه های نوشته هام یاتو اهنگ وبم درک نمیکنید

امشب میخوام از قربت بنویسم..

.

.

چشمات نمیینه..؟  من میگم عادت کردی یا شایدم همرنگ جماعت شدی..

تو خیابونا پرشده از ادم..

ادمایی که بوی لجن میدن ..    بوی خیانت میدن..    

ادمایی که کرامت انسانیو به یه نگاه هرزه میفروشن..

سرتو یکم بچرخونی میبینی ..     ادمایی که به جای صفات خدا لباسای تنگو زینت خودشون کردن

اینا به تو ربطی نداره..؟؟

اون دختر یه قلب تو سینش هست که باید خونه ی خدا باشه..  ولی نیست

انگار داره پرت میشه تو دره..     یکی مثل ابجیم

.

واسه من نفس کشیدن سخته..

وقتی از دانشگاه میام خسته ام ..         خسته..       

خسته میدونی اصلا چیه..؟         عادت کردی به ادمای دورو برت..

.

تا ابد اینجا از اشک مینویسم..        از قربت مینویسم..

کمکم کن..

بهم قول بده دستامو بگیری ..      

اینجا خیلی تنهام..         گلوم بغض کرده..

میون این ادما تنهاییو میخوام..        اینجا..    عشق توقلب منه

میخوام به توهم بدم...

نمیخوام بری ته دره .. دستامو بگیر هم نفس من

من ناامید نیستم..       فقط خسته ام